کد مطلب:313804 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:278

گریه امام حسین برای قمر بنی هاشم
مرحوم علامه ی سید محسن امین در «اعیان الشیعه» صفحه ی 130، قسم اول از جلد چهارم، در بخش مربوط به مقتل حضرت عباس بن علی علیهماالسلام برادر امام حسین



[ صفحه 123]



علیه السلام نقل می كنند:

حضرت عباس علیه السلام توانایی حركت نداشت، چون زخمها او را سنگین كرده بود، امام حسین علیه السلام برای شهادت او گریه ی سختی كرد. [1] .

پس از شهادت حضرت قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس علیه السلام حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به دستهای مقطوع وی نظر افكنده و آن تن پاره پاره را نظاره كرد، سخت گریست و فرمود: اكنون پشت من شكسته و رشته ی تدبیر و چاره گسسته گشت. پس فریاد برآورد: و اغوثاه بك یا الله و اقلة ناصراه!

ناگاه دو جوان، مثل دو ماه، از خیمه بیرون آمدند: یكی محمد بن عباس علیه السلام و دیگری برادر او قاسم بن عباس علیهماالسلام بود و می گفتند: لبیك یا مولی نحن بین یدیك. آن حضرت فرمود: شهادت پدر شما را كفایت می كند آن دو برادر عرض كردند: «لا والله یا عماه»، پس دو برادر دست و پای عمو را بوسیدند و با عمه ها وداع كرده روی به میدان نهادند. یكی دویست و پنجاه تن از آن ملاعین و دیگری هشتصد و بیست تن را به جهنم فرستاد سپس هر دو به شهادت رسیدند. [2] .


[1] عزاي امام حسين عليه السلام از زمان آدم تا زمان ما، ص 65، از آقاي شهرستاني (سيد صالح) از انتشارات حسينيه عمادزاده.

[2] رياض الأنساب و مجمع الاعقاب معروف به بحر الانساب، ص 87.